Hi folks!
En son buraya yazdığımdan beri uzun bir süre geçtiğinin farkındayım. Düşündüğümden daha zor oldu bu pandemi dönemi. İnişlerim çıkışlarım oldu ve kendimi toplamaya çalıştım, en sevdiğim konulardan biriyle ilgili bir yazı paylaşarak muhteşem bir geri dönüş yapmak istedim: Filmler!
I know that it's been a while since I last posted here. It's due to this unprecedented pandemic that struck me harder than I thought. I've had my share of ups and downs and endeavoured to gather myself up and decided to make a grand entrance with a post related to one of my loves: Films!
İlk olarak, son zamanlarda üç tanesi 5 sezon olan yaklaşık 20 dizi ve 50 film izledim. İç sesiniz muhtemelen bana küfrediyor ama özür dilerim, aylardır evde mahsur kaldık ve sinematik dünyadan FAZLASIYLA keyif alıyorum.
To begin with, lately I've seen around 50 films and 20 television series- three of which had 5 seasons. Your inner voice is probably vituperating me but sorry not sorry, we've been locked up for months and I enjoy this cinematic world A LOT.
Swallow (2019) filmini incelemek istedim çünkü son zamanlarda karşılaştığım en tuhaf filmlerden biri oldu. Yönetmen Carlo Mirabella-Davis ve bildiğim kadarıyla bu onun ilk uzun metraj filmi. Sinematografisi oldukça sürükleyici ve Katelin Arizmendi işinde mükemmel görünüyor. Konuyla daha fazla ilgilenen veya profesyonel bilgiye sahip olanlar için, aşağıya video bırakacağım:
I wanted to review Swallow (2019) because it's one of the most bizarre films I've come across in the recent times. The director is Carlo Mirabella-Davis and as far as I'm concerned, this is his first feature film. The cinematography is quite gripping and Katelin Arizmendi seems to excel at her work. For those of you who are more interested in the subject or have a professional knowledge, I'll just leave the following video here:
Başından itibaren bile film sizde bir rahatsızlık hissi uyandırıyor çünkü her şey oldukça orantılı görünüyor. Konuya gireyim ve sizi uyarmalıyım çünkü spoiler olacak. Haley Bennett tarafından canlandırılan Hunter, evliliği sonucunda mükemmel bir aile de kazanmış olur. Neredeyse oyuncak bir bebek gibi görünen bir eşi var, oğullarını desteklemek için her zaman orada olan bir aile var ve Hunter bir şekilde aralarında kaybolmuş gibi görünüyor. Hunter'ın ailesini hiç görmüyoruz ve onlardan asla bahsetmiyor, bu da bana yetim olduğunu ya da ailesinin çok uzakta yaşadığını düşündürdü ilk başta. Hatta bir noktada kayın validesi gerçekten mutlu olup olmadığını soruyor, Hunter bunun gerçek olduğunu söyleyerek cevap verir ama bunun doğruluğunu asla yüz ifadesinden alamıyoruz. Daha sonra spontane şeyler yapmasını söyleyen bir kitap okur ve kendini buna yatkın hisseder. Sonrasında bir misketin kendini çektiğini hissediyor ve bu da filmin başlığının nereden geldiğini açığa vurmuş oluyor (Swallow=Yutmak). O gece kocasına açılmaya çalışıyor ama sonra bunu kendine saklamaya karar veriyor ve üzerinde durmuyor. Ertesi sabah, halıyı süpürürken bir raptiyeye rastlıyor ve onu yutmaya çalışıyor. Bunu başaramayıp tezgahın üzerine koyup gidiyor. Ona daha çok çekildiğini hissederek artık direnmiyor ve ikinci gidişinde yiyor. Çengelli iğne, satranç taşı, pil vb. gibi keskin nesneler / gıda dışı öğeler yeme alışkanlığı geliştiriyor ve başarısız biri olduğunu düşünüyor çünkü ultrasonda yediği şeyler ortaya çıkıyor, bu da eşini ondan uzaklaştırıyor. Hunter filmin başından beri hep eşini ve onun ailesini mutlu etmek için çabalıyor.
Even from the get-go, the film gives you a sense of discomfort because everything seems quite proportionate. Let's delve into the topic and allow me to warn you because there will be spoilers. Hunter, who is played by Haley Bennett, has married into a perfect family. She has a husband looking almost like a doll, he has a family who is there all the time to support him and she somehow seems lost among them. We never see her family or she never talks about them which initially made me think that she was either an orphan or her family lived far away. Even at one point, her mother-in-law asks whether she is really happy or she is merely faking it. She then replies by saying it is genuine but we never get that expression from her face. Later on, she reads a book which tells to do spontaneous things and she feels tempted. She feels drawn to a marble and then she swallows it, revealing where the title is coming from. She tries to open up to her husband that night but she decides to keep that to herself and just does not dwell upon it. The next morning though, while she is vacuuming the carpet, she comes across a thumbtack and tries to swallow it. Failing to do so, she puts it on the counter and goes away. Feeling more drawn to it, she does not resist anymore and eats it. She develops the habit of eating sharp objects/non-food items including a safety pin, a chess piece, a battery, etc. When this is discovered while she is having an ultrasound scan, her life turns upside down because her husband seems to drift apart and she thinks she has failed him. She mainly tries to make him happy and this has been the way from the opening of the film.
Ve sonuç geliyor; Hunter'da pika var! Bu, hamilelik veya stres tarafından tetiklenen ve çoğunlukla vücuttaki demir eksikliğinden kaynaklanan gıda dışı ürünleri yeme eğilimi olarak bilinir. Durumu bilen kocası ve ailesi, bebek tehlikede olduğu için durumu ele almak adına ellerinden geleni yapıyorlar. Her zaman evde olamayacakları için bir profesyonel işe alırlar ve Hunter içinde bulunduğu stresten kaçmanın bir yolu olarak metal yemeye daha yatkın hisseder. Tuvalette çiviler saklar ve gizlice onları yutmaya devam eder. Bir psikolog ile tedaviye başlar ve seansı sırasında istenmeyen bir çocuk olduğunu açıklar, ancak annesi kürtaj olmamış çünkü inançlarına göre bu yanlış kabul ediliyormuş. Fakat bu gerçek Hunter'ın peşini yıllar boyu bırakmamış ve ne hayatı ne de vücudu üzerinde kontrol sahibi olamadığını görüyoruz. Bu tarz şeyleri yutarak kendini kontrol edebildiğini hissettiğini bile söylüyor seansta. Bu gerçek kocasını ve ailesini dehşete düşürür ve bu da bir karar almalarına sebep olur. Bir psikiyatri hastanesine kaldırılmalıdır. Hunter kaçmayı başarır ve hastaneye gitmek istemediği için bunu yaptığını düşünsek de aslında biyolojik babasıyla yüzleşmek istediği için yaptığını görüyoruz. Evli ve bir çocuk sahibi olan biyolojik babasına Hunter onun gibi kötü biri olup olmadığını soruyor. Geçmişte yaptığı şeyleri hatırlamaktan dolayı acı çeken adam onu sevdiğini ve iyi bir insan olduğunu söylüyor. Bu rahatlık ile Hunter, düşük yapmak için bazı haplar alıyor çünkü sırf kocası istediği için ve kendi bedeni hakkında söz sahibi olamadığı için bu bebeği istemez.
Then comes the verdict; she has pica! This is the tendency to eat non-food items triggered by pregnancy or stress and mostly due to the lack of iron in the body. Knowing the situation, her husband and his family try their best to handle the situation because the baby is in danger. They hire a professional to look after her since they cannot be at home all the time and she feels more prone to eating metals as a way of escaping the stress she has been under. She hides some nails in the toilet and secretly continues swallowing them. She begins to see a psychologist and there she reveals that she was an unwanted child but her mother did not get abortion because according to her beliefs it was wrong. However, Hunter seems to be haunted by this and she neither feels in control over her life nor her body. By swallowing these things, she says that she feels in control. This fact horrifies her husband and his family which lead them to make a decision. She has to be put down in a psychiatric hospital. She manages to run away and when we think that she has done it because she did not want to go to the hospital, she actually wanted to confront her biological father. He is now married with a girl and Hunter asks whether she is bad like him. He seems to be in agony because of remembering the things he did in the past and says that he loves him and she is a good person. With relief, Hunter goes to get some abortion pills to have a miscarriage because she does not want this baby just because his husband wants and she wants to control the situation.
İlk bakışta bu garip veya acımasız gelebilir, ancak satırların arasında okuduğunuzda, bunun Hunter'ın yabancı hissettiği şeylerle başa çıkma yöntemi olduğunu görüyorsunuz. Biyolojik babasının annesinden faydalandığını ve o kadının durum üzerinde herhangi bir kontrolü olmadığını bilmek Hunter'ı derinden etkiledi. Annesi inancının kurallarını ya da toplumun koyduğu kuralları kabul etti, çünkü eğer bunu yaparsa "iyi bir kadın" olacaktı. Bu fikir tamamen yanlış. Hunter da sessizliğini korudu ve sorunsuz bir şekilde annesi gibi yaşamaya çalıştı, ancak vücudu bazı reaksiyonlar göstermeye başladı ve pika sendromu ortaya çıktı. Bu film tamamen kadının özerkliği ile ilgili. Hunter'ın baskıcı topluma veya ataerkil dünyaya meydan okumak için yapabileceği şeyler daha derin bir okumayı hak ediyor. Filmde toplumda kabul edilmeyen şeyler yapıldığında bu rahatsız edici bir hal alıyor. Evet, bu tür nesneleri yutmak doğru seçim olmayabilir, ancak ona başka seçenek sunulmadı. Çocukluk dönemi tam anlamıyla gösterilmedi filmde ancak zor bir dönem geçirdiği söylenebilir. Hunter'a düzgün davranılmadı, bir travma geçirdi ve olayları derinde gizli tutmaya çalışsa da, sonunda rahatsız edici bir şekilde ortaya çıktı.
At first sight, this might sound gore or relentless but when you read between the lines, this is her unique way of coping with the things she feels stranger to. Knowing that her biological father took advantage of her mother and she did not have any control over the situation has wounded her soul. Her mother accepted the rules of her belief or the rules put by the society because if she conforms, this makes her a good woman. This idea is completely wrong but coming from that family, Hunter seems to have kept her silence and tried to lived like her mother without any trouble but her body began to show some reactions which is the pika syndrome here. This is about female autonomy. The extent that Hunter can go to defy the oppressive society or the patriarchal world deserve a deeper reading. The film becomes disturbing when she does things that are not accepted in the society. Yes, swallowing such items may not be the right choice but there are a lot of choices that she is not offered to begin with. Her childhood period is not revealed but it can be deduced that she had a difficult one. She was not treated right, she had a trauma and even though she tried to keep things locked down, they finally emerged in a perturbative way.
Yukarıda bahsettiğim gibi sinematografisi oldukça şaşırtıcı. Mükemmelliği en başta hissediyorsunuz ancak garip hissetmenizi sağlayan unsurlar da var. Sahneler çoğunlukla pastel renklere sahip ancak özellikle Hunter hakkında bir sahne olduğunda kırmızı renk kullanımı fazlasıyla var. Hunter bir çatışma içinde gibi görünüyor ve hamileliği için izleyici olarak biz de asla mutlu hissetmiyoruz çünkü ondan Hunter da oldukça rahatsız görünüyor.
The cinematography as I mentioned above is quite astonishing. You feel the perfection from the beginning but there are also elements that make you feel the uncanny. The scenes have mostly soft colours but also there is a use of the colour red many times, especially when it is about Hunter. She seems to be in a conflict and we never feel happy for her pregnancy since she seems quite uncomfortable with it.
Onun hareketlerini haklı çıkarmıyorum ya da pica savunucusu olduğumu iddia etmiyorum ve bu filmin konusu da değil zaten. Hunter, itaat gerektiren bu sözde mükemmel toplumdan çıkış yolu bulmaya çalışan bir kadın ve beklentileri karşılamayınca da akıl hastanesine yatırılma gibi sonuçlara maruz kalmayı göze almalıdır. Bu filmin bir başyapıt olduğunu ve denk gelince kesinlikle izlemeniz gerektiğini söyleyemem ancak farklı bir açı görmek ve herkes tarafından bilinen bir konunun nasıl farklı yansıtabileceğini, farklı bir tür kullanımını deneyimlemek isteyebilirsiniz.
I'm not justifying her actions or claiming that I'm pro-pica and this is not the point of the film either. Hunter is a woman trying to find a way out of this so-called perfect society which demands obedience and if she does not conform to the expectations then she has to suffer consequences aka being constitutionalized. I can't say that this is a masterpiece and you should definitely see it when you get the chance, but you might want to give it a try if you want to see things from a different point of view and how this common topic can be conveyed with a different genre.
Fragmanı aşağıda bulabilirsiniz:
Here is the trailer:
