En çok beklenen ve Oscar ödülü olduğu için mutlu olduğum film... Joker!
One of the most anticipated film and I am so glad that Joaquin Phoenix has won an Oscar as the best actor in a leading role... I'm talking about Joker of course!
Açıkçası, Joker benim en sevdiğim karakter ve bu yazıda taraflı olmamayı deneyeceğim ama bazen kontrolden çıkabilirim o yüzden beni önceden affedin. Sizi olası spoiler konusunda da uyarmam gerekiyor. Hala izlememiş olmanız da beni üzer. O yüzden lütfen diğer Joker filmlerini izlediyseniz önyargılı olmayın ve buna şans tanıyın.
Quite frankly, Joker is my favourite character and I'll try not to be biased on this post but I might derail sometimes, so forgive me in advance. And let me warn you about the potential spoilers as well. It will sadden me if you still haven't watched it. Please do not be biased and watch it without any prejudice. Give a chance to this Joker!
Hepimiz Heath Ledger'ın ortaya çıkardığı oyunculuğun oldukça etkileyici olduğunu biliyoruz ve hiçbir şeyin bunun üstesinden gelemeyeceğini de. Hala da öyle düşünüyorum. Aksiyon dolu bir film olarak oldukça sürükleyiciydi. Öte yandan, bu yeni Joker, tür açısından öncekinden farklı. Bunun daha duygusal bir yanı, Joker'in özel yaşamına daha fazla bakış açısı var. Bu nedenle, filmin daha ilk açılış sahnesinden itibaren kahramanı ile kendimizi ilişkilendiriyoruz, hatta rahatsız edici ve mantıksız eylemlerini bile destekliyoruz. Ona hak veriyoruz, çünkü yaşadığı acıya sadece izleyici olarak bakabiliyoruz. Bir noktada, "Sadece ben mi öyle düşünüyorum yoksa dışarısı giderek deliriyor mu?" diyoruz. Bu düşünce hemen beliriyor çünkü acıyı onunla deneyimliyoruz.
Hepimiz Heath Ledger'ın ortaya çıkardığı oyunculuğun oldukça etkileyici olduğunu biliyoruz ve hiçbir şeyin bunun üstesinden gelemeyeceğini de. Hala da öyle düşünüyorum. Aksiyon dolu bir film olarak oldukça sürükleyiciydi. Öte yandan, bu yeni Joker, tür açısından öncekinden farklı. Bunun daha duygusal bir yanı, Joker'in özel yaşamına daha fazla bakış açısı var. Bu nedenle, filmin daha ilk açılış sahnesinden itibaren kahramanı ile kendimizi ilişkilendiriyoruz, hatta rahatsız edici ve mantıksız eylemlerini bile destekliyoruz. Ona hak veriyoruz, çünkü yaşadığı acıya sadece izleyici olarak bakabiliyoruz. Bir noktada, "Sadece ben mi öyle düşünüyorum yoksa dışarısı giderek deliriyor mu?" diyoruz. Bu düşünce hemen beliriyor çünkü acıyı onunla deneyimliyoruz.
We are all aware that the acting Heath Ledger put out was astonishing and we thought that nothing could ever top that. I still believe it, though. As an action packed film, it was quite gripping. On the other hand, this fresh-out-of-oven Joker differs from the previous one in terms of its genre. This has a more emotional side, more perspective to the life of Joker himself. Therefore, we associate ourselves with the protagonist from the very first opening scene of the film and can't help but support his even perturbative and preposterous acts. We reason with him because we are rendered as mere audience to the suffering he is going through. At one point he remarks, "Is it just me, or is it getting crazier out there?" which immediately strikes us because we have experienced the pain with him.
Joaquin Phoenix, yukarıda bahsettiğim gibi başka bir Joker tipini canlandırıyor. Duygusal olarak dengesiz, uygun olmayan anlarda onu güldüren bir hastalığa sahip, dünyadaki köklerini stabilize etmeye ve dünyayı anlamlandırmaya çalışan bir Joker ortaya koyuyor. O kadar güzel bir seviyede çıldırıyor ki neredeyse bir performans haline geliyor bu. Phoenix'in Joker'in duygusal yıkımını gösterdiği an etkilenmemek imkansız. Joker'i canlandırmak için oldukça zayıflaması gerekti Phoenix'in bu arada. Karakterimiz yalnız, annesi ile yaşıyor ve Murray Franklin'in şovunu izlemekten keyif alıyor çünkü aslında komedi dünyasında onun gibi olmayı arzuluyor. Komik bir adam olarak görülmeye çalışıyor ve insanları güldürmek istiyor, ancak hastalığı ve insanlarla bağlantı kuramaması nedeniyle diğerlerinden farklı olduğu için her seferinde başarısız oluyor. Hatta Franklin'i bir baba rol modeli olarak somutlaştırıyor ve onu gururlandırmak istiyor. Ancak, bir gün program sırasında stand-up videosu gösteriliyor ve insanlar onunla dalga geçiyor. Bu onu sinirlendiriyor. Ayrıca dışlanıyor ve sokaklarda birçok kişi tarafından da yumruklanıyor. Bu durumda kim olsa çıldırır ve toplumdan kendini uzak tutar.
Joaquin Phoenix portrays another type of Joker as I mentioned above. He puts out a Joker that is emotionally unstable, has a condition which makes him laugh during inappropriate moments, is looking for a tether that will stabilize his roots on earth and tries to make sense of the world. He goes mad on such a refine level that it almost becomes a performance. The way Phoenix shows the emotional breakdown of Joker gets under your skin and it is impossible not to be influenced. He has lost a fair percentage of his weight which aggravates the evil condition Joker is in. He is a loner, he lives with his mother and he enjoys watching Murray Franklin's show because he actually aspires to be like him in the comedy world. He endeavours to be deemed as a funny man and he wants to make people laugh but he fails each time because he is different than others due to his condition and his lack of human connection. He even embodies him as a father role model and wants to make him proud as well. However, one day his stand-up video is shown during the show and he is made fun of. This puts him off. He also has been an outcast and punched by many in the streets. Who wouldn't go bananas and stand against the society, right?
Ebeveynlerine de bakmalıyız bu noktada çünkü bazen yapı ile ilgili olsa bile, yetiştirme de önemli bir rol oynuyor. Annesi akıl hastalığından muzdarip ve aslında evlatlık. Bunu sahte babasıyla yüzleştiği noktayı öğrenir ve deliliğini daha da artırır. İhmal edilmişliğinin ve iyi bir aile yaşamına sahip olmadığı gerçeğinin altını çizmek önemlidir. Sadece bu neden sosyal olarak zorlanabilmesi için yeterli olsa bile, toplumla uyum için elinden gelenin en iyisini yapıyor. Tam tersi mutsuz olmasına rağmen onları gülümsetmek için çocuk hastanesine gidiyor. "Eğer Sen De Mutluysan Alkışla" şarkısını söylüyor ama aslında hiç mutlu değil. Dürüst olmak gerekirse palyaçoların dünyadaki sorunu da bu değil mi? Mutlu olmaları ve insanları güldürmeleri beklenir, ancak kimse onları düşünmez. (Duygularım ağır bastı şu an, üzgünüm.)
We should also look into his parents because even if it is sometimes about nature, nurture plays a significant role as well. His mother is suffering from mental illness and he is actually adopted. He gets to know this the point he confronts with his pseudo-father which adds to his craziness and disturbed state of mind. It is significant to underline the fact that he was neglected and did not have a decent family life. Even this reason alone is enough for him to become socially awkard, he still tries his best to blend in with the society. He goes to children's hospital to make them smile even though he is pretty much the opposite and quite unhappy. He sings the song "If You're Happy And You Know It" but he has actually never been happy. Isn't this the worldwide problem of the clowns to be honest? They are expected to be happy and make people laugh but no one thinks about them. (My sentiments are kicking in right now, sorry.)
Film ilerledikçe Wayne ailesini görüyoruz. Kimden bahsettiğimi biliyorsunuz değil mi? Bruce Wayne, yani Batman'ın hikayesi burada başlıyor. Ailesi sokakta öldürülüyor hem de Murray Franklin'i canlı gösterisi sırasında öldürdüğü için Joker tutuklandıktan hemen sonra. Peki devam filminde ne olacak?
As the film unfolds, we get to see the Wayne family. It rings a bell, right? The story of Bruce Wayne aka The Batman begins here. His parents gets shot in the street after Joker is arrested due to murdering Murray Franklin during the live show. So what will happen in the sequel?
Heyecanlı filmleri severim evet, ama bu filmin heyecanını kaldırabilecek miyim bilmiyorum çünkü daha şimdiden ikinci filmi kafamda kurmaya başladım! Bu arada, Joker muhtemelen oturuyor ve ben onun deli hayranlığını yaptığım için bana gülüyor.
As much as I love cliffhangers, I don't know whether I'll be able to put up with my excitement because I'm already dreaming about the upcoming film! Meanwhile, Joker is probably sitting there and laughing evilly as I stan for him and all his craziness.
Bir sonraki gönderide görüşmek üzere, ha ha ha!
See you in the next post, ha ha ha!
Joaquin Phoenix, yukarıda bahsettiğim gibi başka bir Joker tipini canlandırıyor. Duygusal olarak dengesiz, uygun olmayan anlarda onu güldüren bir hastalığa sahip, dünyadaki köklerini stabilize etmeye ve dünyayı anlamlandırmaya çalışan bir Joker ortaya koyuyor. O kadar güzel bir seviyede çıldırıyor ki neredeyse bir performans haline geliyor bu. Phoenix'in Joker'in duygusal yıkımını gösterdiği an etkilenmemek imkansız. Joker'i canlandırmak için oldukça zayıflaması gerekti Phoenix'in bu arada. Karakterimiz yalnız, annesi ile yaşıyor ve Murray Franklin'in şovunu izlemekten keyif alıyor çünkü aslında komedi dünyasında onun gibi olmayı arzuluyor. Komik bir adam olarak görülmeye çalışıyor ve insanları güldürmek istiyor, ancak hastalığı ve insanlarla bağlantı kuramaması nedeniyle diğerlerinden farklı olduğu için her seferinde başarısız oluyor. Hatta Franklin'i bir baba rol modeli olarak somutlaştırıyor ve onu gururlandırmak istiyor. Ancak, bir gün program sırasında stand-up videosu gösteriliyor ve insanlar onunla dalga geçiyor. Bu onu sinirlendiriyor. Ayrıca dışlanıyor ve sokaklarda birçok kişi tarafından da yumruklanıyor. Bu durumda kim olsa çıldırır ve toplumdan kendini uzak tutar.
Joaquin Phoenix portrays another type of Joker as I mentioned above. He puts out a Joker that is emotionally unstable, has a condition which makes him laugh during inappropriate moments, is looking for a tether that will stabilize his roots on earth and tries to make sense of the world. He goes mad on such a refine level that it almost becomes a performance. The way Phoenix shows the emotional breakdown of Joker gets under your skin and it is impossible not to be influenced. He has lost a fair percentage of his weight which aggravates the evil condition Joker is in. He is a loner, he lives with his mother and he enjoys watching Murray Franklin's show because he actually aspires to be like him in the comedy world. He endeavours to be deemed as a funny man and he wants to make people laugh but he fails each time because he is different than others due to his condition and his lack of human connection. He even embodies him as a father role model and wants to make him proud as well. However, one day his stand-up video is shown during the show and he is made fun of. This puts him off. He also has been an outcast and punched by many in the streets. Who wouldn't go bananas and stand against the society, right?
Ebeveynlerine de bakmalıyız bu noktada çünkü bazen yapı ile ilgili olsa bile, yetiştirme de önemli bir rol oynuyor. Annesi akıl hastalığından muzdarip ve aslında evlatlık. Bunu sahte babasıyla yüzleştiği noktayı öğrenir ve deliliğini daha da artırır. İhmal edilmişliğinin ve iyi bir aile yaşamına sahip olmadığı gerçeğinin altını çizmek önemlidir. Sadece bu neden sosyal olarak zorlanabilmesi için yeterli olsa bile, toplumla uyum için elinden gelenin en iyisini yapıyor. Tam tersi mutsuz olmasına rağmen onları gülümsetmek için çocuk hastanesine gidiyor. "Eğer Sen De Mutluysan Alkışla" şarkısını söylüyor ama aslında hiç mutlu değil. Dürüst olmak gerekirse palyaçoların dünyadaki sorunu da bu değil mi? Mutlu olmaları ve insanları güldürmeleri beklenir, ancak kimse onları düşünmez. (Duygularım ağır bastı şu an, üzgünüm.)
We should also look into his parents because even if it is sometimes about nature, nurture plays a significant role as well. His mother is suffering from mental illness and he is actually adopted. He gets to know this the point he confronts with his pseudo-father which adds to his craziness and disturbed state of mind. It is significant to underline the fact that he was neglected and did not have a decent family life. Even this reason alone is enough for him to become socially awkard, he still tries his best to blend in with the society. He goes to children's hospital to make them smile even though he is pretty much the opposite and quite unhappy. He sings the song "If You're Happy And You Know It" but he has actually never been happy. Isn't this the worldwide problem of the clowns to be honest? They are expected to be happy and make people laugh but no one thinks about them. (My sentiments are kicking in right now, sorry.)
Film ilerledikçe Wayne ailesini görüyoruz. Kimden bahsettiğimi biliyorsunuz değil mi? Bruce Wayne, yani Batman'ın hikayesi burada başlıyor. Ailesi sokakta öldürülüyor hem de Murray Franklin'i canlı gösterisi sırasında öldürdüğü için Joker tutuklandıktan hemen sonra. Peki devam filminde ne olacak?
As the film unfolds, we get to see the Wayne family. It rings a bell, right? The story of Bruce Wayne aka The Batman begins here. His parents gets shot in the street after Joker is arrested due to murdering Murray Franklin during the live show. So what will happen in the sequel?
Heyecanlı filmleri severim evet, ama bu filmin heyecanını kaldırabilecek miyim bilmiyorum çünkü daha şimdiden ikinci filmi kafamda kurmaya başladım! Bu arada, Joker muhtemelen oturuyor ve ben onun deli hayranlığını yaptığım için bana gülüyor.
As much as I love cliffhangers, I don't know whether I'll be able to put up with my excitement because I'm already dreaming about the upcoming film! Meanwhile, Joker is probably sitting there and laughing evilly as I stan for him and all his craziness.
Bir sonraki gönderide görüşmek üzere, ha ha ha!
See you in the next post, ha ha ha!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder